Utancın Rengi

utancın rengi
anlat gazze 
noel baba’ya 
savaş çocuklarını anlat 
onların oyuncakları 
panzer altında kaldı 
düşlerine yağan bombalar 
yazgıları kadar yakındı 

ateş çukurlarında açan 
yangın güllerini anlat 
ki o gün barut kokuyordu ölü çocuklar 
emziklere bulaşan kan, utanç renginde 
nasıl eğreti duruyordu ölüm 
bir bebeğin üzerinde 

anlat gazze 
noel baba’nın ren geyikleri 
bilmezler ateşi 
ateşi anlat onlara 
ki düştüğü yer oylum oylum kandı 
düştüğü yer 
ağıda bulanmış gözyaşı 
ve yanan şehrin küllerinde 
çocukların damıtılmış acısı vardı 

anlat gazze
utanç resimleri çizen lanetli elleri 
bilseydi toprağın damarları çekilirdi 
kusardı cevherini 
değil mi ki aç gözleri çakalların 
değil mi ki 
yılan çöreklenmiş üzerine kaynakların 
taş kesilirdi de toprak ana 
ölü bebekleri almazdı karnına

anlat gazze 
yılgın savaşçılar şehri 
anlat ki 
yedi uyuyanlar uyansın 
görsünler vahşeti



Nuriye Zeybek