.jpg)
4 Ekim’ den bu yana her cephede hayvan severler hayvan haklarını koruyabilmek için yürüyüşler yapıyor, bildiriler yazıyor. Yeni çıkacak yasaya engel olmak için herkes seferber olmuş durumda; sadık dostlarımız daha iyi şartlarda yaşasın diye, toplama kamplarına gönderilmesin diye. Umarım bu yakarışlar birilerinin kulağından girer ve vicdanlarına ulaşır. Hoş yasaya gerek kalmadan, kendini yetkili ilan etmiş bir grup insan sokaklarda kedi ve köpekleri toplayıp uzakta boş arazilere atıyor, kimse de ses çıkarmıyor. Aynı benim hikayemde olduğu gibi...
Çocukluğumdan itibaren hep evcil hayvanım olsun istedim. Fakat annemin hayvan tüyüne alerjisi olduğu için bu mümkün olmadı. Sonra evlendim, kendi evim oldu; bu sefer yoğun iş temposundan ona zaman ayıramayız diye düşündük. Akabinde çocuklar oldu bu sefer yok tüy yutar, şu olur bu olur… Anlayacağınız hayalimi hep erteledim.
Yaz başı idi, sitenin sosyal merkezine bir hayvan severin kapısına bırakmışlar bizimkini. Görseniz bir tatlı... O yeşil gözler, simsiyah parlayan tüyler… Adamcağız "Bir değil, üç tane kedi; nasıl bakarım bunlara? Siz alın birini!" deyince ben panterimi sahiplendim. Aynı gün doğru veterinere giderek parazit aşılarını yaptırdık. Boynuna bir damla damlattık, uzun süre pire ve keneden korunsun diye. Sonra eve geldik bir süre mıncıkladık. O da kısa sürede alıştı bize.
Panter adını taktık, hayvanlara mesafeli olan eşim bile çok sevdi; sevdirdi bize kendini. Çocuklar iple, yumakla oyunlar oynadı. Pür kahkaha, neşe… Birden evimizin neşesi oldu Panter. Biraz moraliniz bozuk olsa sanki anlıyor, hemen kucağınıza geliyor ve sevdiriyor kendini. Siz de bir meşguliyet bulunca kafanızdaki düşünceleri unutuyorsunuz. Olumsuz tarafı sadece tüyleri… Sevdiniz vakit tüyleri biraz üzerinize bulaşıyor. Fakat onun da çözümü var: tüy toplayıcı makaralar…
Dört ayımız böyle geçti. Sevgiyle büyüttük Panter’ i. Herkese yaklaşır, kendini sevdirirdi. Yaklaşık üç hafta önce Panter’ in boynundan tasması çıkarılmış görünce sitedeki çocuklar almıştır diye düşündüm. Ertesi akşam Panter dışarıdan eve dönmedi. O gün bu gündür bakmadığımız yer kalmadı. Aşı vakti geldiğinde veteriner ablamız “Niye gelmedi?” deyince durumu anlattık. Meğer site güvenliği site içerisindeki bir sürü evcil hayvanı toplayıp uzakta boş bir araziye bırakmış. Ve bir sürü hayvan severin hayvanı kayıpmış. Duyunca çılgına döndüm. Hemen soluğu müdüriyette aldım. Sahipli hayvanlara kesinlikle dokunmadıklarını, başıboş dolaşanları aldıklarını söylediler. Külliyen yalan. Böylece Panterimizi hain eller bizden ansızın aldı. Anlayacağınız yasaya gerek kalmadan vicdansız insanlar da bu işlemi gönül rahatlılığıyla yapıyor.
İlknur Cantürk